เกี่ยวกับเดโมนี้

คุณติดอยู่ในสถานที่ที่สร้างขึ้นจากความซ้ำซาก — ทางเดินสีเบจ ทางเท้าที่ปูด้วยกระเบื้อง สำนักงานที่ว่างเปล่า — เหมือนเดิมเสมอ แต่ไม่เคยจัดวางในแบบเดียวกันเลย

นี่คือโลกแห่งช่องว่าง (liminal world): ดินแดนระหว่างพื้นที่ ที่ซึ่งความเป็นจริงพับซ้อนเข้าหาตัวเอง และความหมายเริ่มสลายไป

มนุษย์ไม่ควรอยู่ที่นี่ การเชื่อมโยงเพียงอย่างเดียวของคุณกับโลกที่รู้จักคือรถบังคับติดกล้องขนาดเล็ก — เปราะบาง เชิงกล และห่างไกล มันเลื้อยผ่านช่องระบายอากาศ ใต้ประตู และเข้าสู่โพรงของสถานที่ระหว่างนี้ เก็บวัตถุ เปิดสวิตช์ และบันทึกหลักฐานว่าความเป็นจริงยังคงมีอยู่

ขนาดและสัดส่วนท้าทายตรรกะ: เพดานที่เตี้ยเกินไป ทางเดินที่ยาวไม่สิ้นสุด ห้องที่ซ้ำกันเหมือนเศษความทรงจำที่ค่อยๆ จางหายไป พื้นที่ liminal เองคือตัวปริศนา — สภาพแวดล้อมที่สะท้อนจิตใจ ไม่ใช่ร่างกาย

เมื่อคุณดำดิ่งลึกลงไป คุณจะเริ่มสังเกตว่า สถาปัตยกรรมสะท้อนขั้นตอนของความสูญเสีย แบบจำลอง Kübler-Ross — การปฏิเสธ ความโกรธ การต่อรอง ความเศร้า การยอมรับ — ปรากฏไม่ใช่ในรูปของอารมณ์ แต่เป็นสถานที่ แต่ละบทแปรเปลี่ยนความเศร้าเป็นภูมิศาสตร์ ทำให้แต่ละพื้นที่กลายเป็นรูปธรรมของสภาพความเป็นมนุษย์

ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดล่าคุณอยู่ ภัยคุกคามนั้นเงียบกว่า: การกร่อนของจุดหมาย การล่มสลายของความหมาย ความเป็นไปได้ที่ว่าการเข้าใจสถานที่นี้อาจทำให้คุณสูญเสียบางสิ่งที่สำคัญ

ทุกอย่างขึ้นอยู่กับสมาธิ รถคือวิธีการของคุณ พื้นที่ liminal คือภาษาของคุณ ขับเข้าสู่ความเงียบ อ่านพื้นที่ และตัดสินใจว่าความเข้าใจคือการหลุดพ้น หรือเป็นอีกหนทางหนึ่งของการสลายไป

คุณสมบัติหลัก:

• รถบังคับคือดวงตาของคุณ – สำรวจพื้นที่ที่เข้าถึงไม่ได้ เปิดกลไก และค้นหาเส้นทางข้างหน้า

• สถาปัตยกรรม liminal – โครงสร้างที่เรียบง่าย ซ้ำๆ บิดเบือนการรับรู้ กระตุ้นความไม่สบายใจ และซ่อนความหมายไว้

• การสำรวจที่เน้นปริศนา – ปริศนาทางพื้นที่และเวลาเปิดเผยผ่านการสังเกต ไม่ใช่การต่อสู้หรือหลบหนี

• ขั้นตอนของความเศร้า – แต่ละบทสะท้อนช่วงหนึ่งของแบบจำลอง Kübler-Ross ผสมผสานอารมณ์ ความทรงจำ และพื้นที่

• การดำดิ่งเชิงเรื่องราว – ทุกความลับที่ไขได้จะพาคุณลึกลงสู่ช่องว่าง ที่ซึ่งความจริง ความทรงจำ และการยอมรับผสานกัน