+ ciekawa, wciągająca historia,
+ polskie tłumaczenie,
+ grafika - przyczepić się można do braku odbić w lustrach, ale poza tym jest w porządku,
+ trudne zagadki - chociaż to może być też wadą,
+ dużo poradników w internecie - w razie utknięcia w jakimś momencie, nie ma problemu ze znalezieniem rozwiązania,

- czasami dziwaczna praca kamery,
- ścieżka dźwiękowa - muzyka w tle zamiast robić nastrój, denerwuje,
- dialogi są zbyt proste - wybierasz tylko kolejność poruszenia kwestii,

W odróżnieniu od poprzedniczki, czyli części o mumii, gdzie mieliśmy serię niedorzecznych wskazówek i polowanie na ukryte piksele, opowieść o kolczyku była całkowicie sensowna i spójna. Historia jest logicznie zbudowana, powiązana i znajdowane po drodze przedmioty oraz spotykane postacie rzeczywiście prowadzą do rozwiązania. Jest to jednak tytuł, który wymaga gigantycznej wręcz koncentracji, a odgrywana w tle muzyka zdecydowanie jej nie sprzyja, drażni i rozprasza. Na szczęście można ją mocno przyciszyć. Znaczna większość dialogów i znajdowanych przedmiotów warta jest zapamiętania, bo wszystko znajdzie swoje miejsce w ostatecznym rozwiązaniu.

Sprawa jest tak wielowątkowa i skomplikowana, że mam wrażenie, że nie sposób jej w pełni i po myśli autorów rozwiązać bez poradnika lub solucji. Niestety sam byłem zmuszony zerknąć kilka razy. W przypadku paru ukrytych przedmiotów, których nie mogłem znaleźć poradziłbym sobie prawdopodobnie sam (nie miałem jednak cierpliwości by szukać ich kilka godzin, wolałem iść dalej z fabułą). Niestety w przypadku dwóch zagadek nie mogłem wpaść na klucz, który umożliwiłby mi ich rozwiązanie (szyfr do sejfu i automat z kartami do gry). Nawet po zerknięciu w solucję uważam, że nie wymyśliłbym rozwiązania w akceptowalnym czasie, a nie miałem ochoty chodzić tydzień czy dwa z tymi zagadkami w głowie. Nie do końca podobały mi się quizy, które kończą każdy dzień śledztwa. Większość odpowiedzi była w miarę oczywista i odgadłem je sam, ale było kilka pytań, do których pasował więcej niż jeden dowód/poszlaka i tak naprawdę nie było jednoznacznego rozwiązania.

Ogólnie grę oceniam na plus, chociaż nie wczułem się w postać Sherlocka i nie odczułem zbytniej immersji. Nie sprzyja temu ani rzut widok z trzeciej osoby, ani przeskakiwanie między postaciami Sherlocka i Watsona. Na minus oceniam mnogość postaci, które po pewnym czasie zaczęły mi się gubić/mieszać w pamięci, bo były niewystarczająco charakterystyczne i pojawiały się na krótko lub jedynie w notatkach pisemnych, raportach, listach, czy artykułach z gazet. Trzeba mocno wczuć się w zapamiętywanie nazwisk, a nigdy nie miałem do tego głowy, zwłaszcza gdy pojawiają się nazwiska angielskie, z niczym się nie kojarzące. Film końcowy, w którym Sherlock wyjaśnia całą zagadkę jest tak długi i tak skomplikowany, że pogubiłem się mniej więcej po obejrzeniu jego połowy. Część wątków pobocznych mi umknęła i tak na dobrą sprawę znam tylko sens i kolejność wydarzeń, które w grze mają najważniejsze znaczenie. Gra zdecydowanie dla umysłowych masochistów. Potrafi przyprawić o ból głowy, ale nie mogę dać jej negatywnej oceny, bo ogólnie to wszystko miało sens i nie było źle napisane.