Kup Propa.

O tej grze

Poprowadź swój wirus, aby zainfekował komórki, rozpoczął totalną wojnę z układem odpornościowym i ostatecznie zdobył świat.

Komórkowe Pole Bitwy

Komórki są głównym polem bitwy w grze. Musisz pokierować swoim wirusem tak, aby dostał się do komórek gospodarza i wykorzystał mechanizmy replikacji w jądrze komórkowym do szybkiego namnażania. W miarę jak wirus się replikuje, szlaki sygnałowe apoptozy (programowanej śmierci komórki) w komórkach gospodarza są stopniowo aktywowane, co ostatecznie prowadzi do ich śmierci. Czasami musisz zniszczyć wszystkie komórki, aby wygrać, a innym razem musisz utrzymać niektóre komórki przy życiu, aby nadal dostarczały zasoby potrzebne do replikacji wirusa.

Cząsteczki Sygnałowe

Gdy rozpocznie się walka i liczba jednostek wirusa wzrośnie, układ odpornościowy gospodarza zaczyna produkować różne cząsteczki sygnałowe o różnych funkcjach, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się wirusa:

• Induktory apoptozy: Zmuszają komórki gospodarza do aktywacji szlaków sygnałowych apoptozy, szybko eliminując jednostki wirusa, które nie zdążą na czas opuścić komórki.

• Blokery receptorów komórek gospodarza: Wiążą się z białkami kolca wirusa na powierzchni komórek gospodarza, konkurując o dostęp i uniemożliwiając wirusowi wniknięcie do komórki.

• Analogi nukleozydów: Zakłócają mechanizmy replikacji w jądrze komórkowym gospodarza, powodując błędy w genomie wirusa podczas replikacji i prowadząc do utraty kluczowych segmentów genetycznych.

• Inhibitory pączkowania: Uniemożliwiają replikowanym wirusom opuszczenie komórki gospodarza przez proces pączkowania, ograniczając tym samym rozprzestrzenianie się wirusa.

Antygeny Powierzchniowe

Antygeny powierzchniowe to specyficzne struktury molekularne znajdujące się na zewnętrznej stronie jednostek wirusa, składające się z losowych kolorów i kształtów. Każda jednostka wirusa posiada unikalną kombinację czterech antygenów powierzchniowych. Białe krwinki gospodarza rozpoznają i niszczą jednostki wirusa, identyfikując te antygeny. Dzięki mechanizmom mutacyjnym możesz jednak generować nowe antygeny powierzchniowe, aby uniknąć rozpoznania przez układ odpornościowy.

Zarządzanie typem i ilością antygenów powierzchniowych może być kluczowe. Gdy liczba wirusów z określoną kombinacją antygenów powierzchniowych wzrasta, układ odpornościowy gospodarza stopniowo uczy się je rozpoznawać i wzmacnia odpowiedź immunologiczną przeciwko nim.

Segmenty Genetyczne

Każda jednostka wirusa może przenosić do czterech segmentów genetycznych, a gra oferuje różne rodzaje segmentów genetycznych, z których każdy ma unikalną funkcję:

• Segment białka kolca (spike): Najczęstszy segment genetyczny, który pozwala wirusowi otworzyć błonę komórki gospodarza, wniknąć do niej i replikować się.

• Segment pączkowania: Podstawowy segment genetyczny, który pozwala wirusowi opuścić komórkę gospodarza po replikacji.

• Segment przyspieszenia: Zwiększa szybkość replikacji wirusa w komórce gospodarza, przyspieszając jego rozprzestrzenianie się.

• Segment blokujący: Zmniejsza zdolność białych krwinek gospodarza do fagocytozy, zwiększając tym samym szanse przeżycia wirusa.

• Segment mutacji: Pozwala wirusowi mutować inne segmenty genetyczne podczas replikacji, zwiększając różnorodność i zdolność adaptacji.

• Segment gorączki krwotocznej: Bezpośrednio niszczy komórki śródbłonka gospodarza, uszkadza ściany naczyń krwionośnych i powoduje przedłużone krwawienia.

• Segment inhibitora sygnałów: Po aktywacji tłumi cząsteczki sygnałowe układu odpornościowego w określonym obszarze, zapobiegając apoptozie lub funkcjonalnym zmianom w komórkach gospodarza.

• Segment transformacji antygenów: Po aktywacji usuwa wszystkie antygeny powierzchniowe na jednostkach wirusa w określonym obszarze, uniemożliwiając ich rozpoznanie i zniszczenie przez białe krwinki gospodarza.

• Segment adaptacyjny: Przywraca struktury powierzchniowe komórek gospodarza wykorzystywane przez wirusa, opóźniając wczesne uszkodzenia lub apoptozę komórek, aby utrzymać środowisko sprzyjające replikacji wirusa.

Jako najwyższy dowódca wirusa musisz stale monitorować zmiany w środowisku, elastycznie dostosowywać swoje strategie i maksymalnie wykorzystywać segmenty genetyczne oraz antygeny powierzchniowe wirusa w intensywnej walce z układem odpornościowym gospodarza. Poprzez ciągłą optymalizację funkcji wirusa możesz wspierać jego rozprzestrzenianie się i ewolucję, z ostatecznym celem...