Wkrótce dostępne

Discord

[/url

O tej grze

Infinity Wanderer to gra platformowa akcji z wizualizacjami w stylu pixel art, łącząca elementy metroidvanii, roguelike i souls-like. W *Infinity Wanderer* gracze doświadczają mrocznej i przerażającej wciągającej historii Lunary. Dzięki starannie zaprojektowanym poziomom i głębokiemu systemowi personalizacji postaci, *Infinity Wanderer* oferuje płynne i wymagające doświadczenie rozgrywki roguelike, które łączy szybkie mechaniki gry z mechaniką souls.

Trudne wyzwanie:

Infinity Wanderer zaprasza graczy do podjęcia wyzwania zarówno w projektowaniu przeciwników, jak i poziomów. *Infinity Wanderer* łączy elementy roguelike, metroidvanii i souls, dając graczom możliwość eksploracji bogatego świata z wizualizacjami w stylu pixel art.

Mechanika walki w Infinity Wanderer:

Infinity Wanderer łączy szybkie tempo gry z mechaniką walki z gier souls i ma swoje unikalne mechaniki walki. Łącząc tradycyjne i nowe trendy, *Infinity Wanderer* planuje zapewnić graczom wyjątkowe doświadczenie w walce. Jednak gracze będą mogli płynnie doświadczać zarówno gatunków roguelike, jak i souls-like.

Płynna rozgrywka:

Infinity Wanderer zapewnia, że wszystkie animacje oparte na ruchach postaci są jak najbardziej płynne. Szczególnie podczas wykonywania parkouru na platformach, bardzo ważne jest, aby gracze czuli doskonałą płynność. Dzięki różnym animacjom opartym na ruchu i opcjom, gracze mogą zróżnicować swoje doświadczenia z gry i cieszyć się specjalnie zaprojektowanymi poziomami z płynnymi elementami parkour. Wszystkie mechaniki rozgrywki potrzebne w dwuwymiarowych grach typu side-scroller można znaleźć w gatunku roguelike Infinity Wanderer z wizualizacjami w stylu pixel art.

Fabuła:

Lunara, elegancka córka rolnika, urodziła się w jednym z najciemniejszych czasów na Ziemi, w świecie bólu i śmierci.

Kiedy światło pełni księżyca wiszące na niebie delikatnie przebiło ciemność, Lunara po raz pierwszy otworzyła oczy. Niestety, tej samej nocy los się wtrącił, a matka Lunary wydała ostatni oddech podczas porodu.

W tym momencie ojciec Lunary, czując ciężar tej tragicznej i niezapomnianej nocy w swoim sercu, nadał swojej córce imię, które łączyło jasne światło pełni księżyca z głębią ciemności: Lunara! To imię symbolizowało zarówno jej przeznaczenie, jak i szlachetną światłość nieba.

Kiedy Lunara się urodziła, świat pogrążony był w głębokim chaosie; zaraza szalała po cywilizacji, odbierając życie ludziom i otaczając świat ponurą chmurą smutku.

Była to plaga tak brutalna, że jako dziecko Lunara była zmuszona świadczyć, jak jej ojciec umiera na jej oczach. Choć jej dusza była głęboko okaleczona przez ten okrutny początek, który zgotował jej los, w sercu Lunary płonęłoby ognisko: wola przetrwania i walki. To ognisko rosło w niej, umacniając ją i przekształcając w wojowniczkę.

W młodym wieku, w świecie, w którym wojna była nieunikniona, Lunara dołączyła do armii. Nie była jeszcze doświadczoną żołnierką, ale pomimo swoich słabości, wewnętrzna siła ją podtrzymywała. Po pandemii, która zdziesiątkowała większość mężczyzn, kobiety na całym świecie połączyły siły, aby przetrwać i chronić swoje ziemie. Jako część tej jednostki Lunara była świadkiem siły i odporności kobiet. Własnymi rękami broniły ziem, które kiedyś rządzili mężczyźni na polach bitwy.

Jednak świat był zagrożony nie tylko przez cień zarazy, ale także przez przemoc i złe duchy, które wyłaniały się z ciemnych zakamarków wschodu. Te złe istoty, napędzane chorobą, rosły w siłę i zstąpiły na całą ludzkość jak koszmar.

Pewnej nocy ludzie Sylvors, pokryci zimnym kocem śniegu, nagle zostali uderzeni przerażającym atakiem. Dźwięk dzwonów rozdzierających niebo zmieszał się z krzykami ludzi jęczących z bólu. Lunara, jak wszyscy żołnierze, chwyciła swój miecz i wybiegła z ciemności, atakując wroga. To była walka nie tylko broni, ale także bogów. Każde uderzenie pogłębiało rany w duszy Lunary, ale również czyniło ją silniejszą.

Przez długie godziny Lunara nieustannie walczyła z wrogiem, ale okrutna ręka losu tym razem odmówiła jej zwycięstwa. Lunara upadła od śmiertelnego ciosu wroga. Leżąc w śniegu, krew Lunary powoli wsiąkała w ziemię, gdy jej oczy zaczęły się zamykać, a ona poczuła, jak zimna śmierć się zbliża. Gdy Lunara wydychała swój ostatni oddech, ogień życia w niej miał wygasnąć. Jednak jej duch, odmawiając cichych odejść z tego świata, dotarł do bogów.

Bohowie dostrzegli uparty duch Lunary i postanowili dać jej jeszcze jedną szansę. To była nie tylko okazja dla niej, ale także rozrywka dla bogów. Lunara została uwięziona w królestwie, gdzie najdziksze potwory, zepsute duchy i ciemne lęki ludzkości nabrały formy. To, czy uda jej się uciec z tego świata, zdeterminuje, czy dostanie nowe życie.

Na tej niebezpiecznej drodze Lunara musi zmierzyć się nie tylko z istotami, które napotyka, ale także z najgłębszymi koszmarami, które kiedyś dręczyły umysły każdego żyjącego stworzenia. Każdy krok jeszcze bardziej przygnębi jej ducha, ale za każdym razem znowu powstanie, wzmocniona bólem. Aby stać się niezniszczalną wojowniczką i legendą, będzie musiała zaakceptować porażkę i znowu i znowu podjąć walkę, nosząc swój ból jak zbroję.

To była nie tylko walka o jej życie, ale także walka o pogodzenie się z ciemnymi stronami jej duszy. Podczas gdy bogowie oczekiwali, że wyjdzie zwycięsko z tej walki, Lunara miała tylko jeden cel: powrócić do życia i uciec z tego ciemnego świata. Ale po drodze odkryje, kim jest i jaka jest jej prawdziwa moc.