Over dit spel

Freud zei ooit: "Liefde en werk, werk en liefde... dat is alles wat er is."
Maar wat te denken van de pijn, de strijd die ontstaat
wanneer we gedwongen worden om te kiezen tussen onze ambities en liefde?
Bij het omgaan met dergelijke raadsels hebben we waarschijnlijk allemaal diegenen gekwetst die ons het dierbaarst zijn.
Want het is vaak in de duisternis dat we ons het veiligst voelen.
Met Papa's Monsterhuis wil ik dit soort hartverscheurende herinneringen een kans op verlossing geven.
Ik draag het op aan wetenschappers, aan mijn jeugddromen;
aan degenen van wie ik hou en aan vervaagde herinneringen.
Ik hoop dat je er de beste antwoorden in vindt, of het nu voor je liefde, voor de wetenschap of voor je dromen is.

[Gameplay]
Een plotselinge oproep in het holst van de nacht doet je terugkeren naar een huis waar je al jaren niet meer bent geweest. Je moet de ene puzzel na de andere ontrafelen: van binnenuit scènes doorweven met herinneringen vinden die aanwijzingen geven en het geheim van je vader tot op de bodem uitzoeken.
De keuze om dit trieste verhaal te verlossen of uiteindelijk te beëindigen ligt in jouw handen.

[Kenmerken]
In plaats van te kiezen voor felle en levendige kleuren, heb ik gekozen voor een zwart-witte tekenstijl. Het gefragmenteerde verhaal, de vele puzzels en het delicate geluidsontwerp zorgen voor een meeslepende ervaring waarin jij als speler de ups en downs van de emoties van de hoofdpersoon echt voelt. Blijf het verhaal ontrafelen terwijl je meer voorwerpen verzamelt...