Doskonały system walki połączony ze świetnym modelem współpracy, potrafiący zapewnić wyzwanie nawet po wielu godzinach gry. Niestety zaburzony niedoróbkami spowodowanymi zbyt wczesną premierą.

Aragami to niepozbawiona wad, ale grywalna i przemyślana skradanka w stylowej oprawie graficznej. Jednak wydaje się, że z dobrym pomysłem/większym budżetem mogłaby być czymś jeszcze lepszym.

Mniejsza dawka tego, za co gracze pokochali pierwsze Life is Strange. Mniej rozbudowana i bez cofania czasu, to ciągle wciągająca i klimatyczna opowieść oraz znakomity powód do powrotu do Arcadia Bay.

Niesamowicie wciągająca opowieść, pełna barwnych postaci i zwrotów akcji, osadzona w żywym świecie, który aż chce się samemu poznawać, zwłaszcza mając do dyspozycji moc swobodnego cofania czasu.

Action-RPG z największym dotychczas w serii naciskiem na RPG. Powiew świeżości, którego desperacko potrzebowała marka i zarazem po prostu znakomita i przemyślana gra, wciągająca na dziesiątki godzin.

Shadow of War nie tylko rozbudowuje znakomite już mechaniki pierwowzoru, ale też, dzięki ciekawszej fabule i możliwości zdobywania twierdz, o wiele lepiej zachęca do gry i zabawy z systemem Nemezis.

Osobliwa opowieść w klimatycznej oprawie audiowizualnej doprawiona stosunkowo prostym gameplayem. Przyjemne doświadczenie, zaburzane trochę pomniejszymi błędami i etapami wymagającymi prób i błędów.

Po prostu kolejna dawka tej samej skradankowej formuły. Gra się w to ciągle tak samo dobrze co w pierwsze i drugie Dishonored, aczkolwiek widać względem nich pewne uproszczenia w rozgrywce.

Dość przyzwoita gra akcji, z przyjemnym modelem walki i licznymi, ciekawymi postaciami. Niestety brak ciekawszych pomysłów i parę niedoróbek nie pozwalają jej być czymś więcej niż średniakiem.

Gameplayowo przeciętniak. Jednak nadrabia wszystko znakomitą, klimatyczną i opowiedzianą w nietypowy sposób fabułą. Jedna z najbardziej interesujących produkcji roku.